Porada językowa # 4 (Ubrałeś już buty?)

Dziś w naszej poradzie poruszymy temat błędu, który pojawia się nagminnie, a który kaleczy nasz język. Chodzi mianowicie o ubieranie, ale nie siebie, kogoś czy choinki, lecz na przykład ubieranie butów!

Z pewnością każdy z nas spotkał się z użyciem tego słowa w takim kontekście: 

Ubieraj buty i wychodzimy.

Ja już ubrałem płaszcz, czekam tylko na ciebie. 

Niektórzy użytkownicy języka stosują słowo ubierać zamiennie z wkładać coś na siebie, podczas gdy jest to zupełnie niepoprawne użycie. Buty można włożyć (założyć). Przestarzale można się obuć (obuwać) albo rozbuwać, czyli zakładać bądź zdejmować buty z nóg. Natomiast aby ubrać buty musiałyby być one żywą istotą :)

Poprawnie powinniśmy więc mówić: 

Ubierz się w sweter; Włóż (załóż) sweter zamiast Ubierz sweter.

Włóż (załóż) buty zamiast Ubierz buty.

Co ciekawe osoby, które mówią, że ubierają buty nie powiedzą przy ich zdejmowaniu, że właśnie rozebrali buty. Może to być dobry argument przy przekonywaniu do poprawnej formy.

Niestety ubieranie części garderoby to błąd, który nie świadczy dobrze o kompetencji językowej osoby, która takich form używa. Jest to regionalizm pochodzący z południa Polski, który przedziera się do naszego języka, ale forma ogólnopolska nadal jest jednoznaczna i nie należy jej ignorować. Pamiętajmy zatem aby nakierowywać naszych rozmówców na dobre tory i przypominać o tym, że buty – gdyby mogły – ubierałyby się same. Póki co mogą być tylko wkładane lub zdejmowane :) A jeśli ktoś musi ubierać rzeczy nieożywione, to niech to będzie choinka na święta :)